Nga: Kostandin Feshti

Szilvia Budafoki hungarezja e cila prej vitesh jeton në Tiranë do të jetë personazhi i radhës i rubrikës “Sa të huaj aq edhe shqiptarë”. Në një intervistë për LIVING ajo na njeh më shumë rreth saj dhe jetës në Shqipëri.

Szilvia është një emër jo i njohur në “hemisferën e gjerë” të Tiranës, por me siguri një grua që do të ishit me fat ta hasnit një ditë. Jeta e saj këtu në Tiranë, të cilën ajo e ndan me familjen e saj të dashur dhe tani, profesioni i saj me kohë të plotë si një “Lidership Trainer”, për të cilin, në vitin 2021, ajo mori një diplomë pasuniversitare si “Corporate and Executive Coach”. Një punë që Szilvia e merr mjaft seriozisht dhe e ka shumë pranë dhe të dashur për zemrën e saj, duke dashur të përmirësojë njerëzit dhe aftësitë me të cilat ata “notojnë” përmes një bote të zënë, të ngarkuar dhe të egër si ajo e biznesit. Duke pasur më shumë se 1000 orë seanca trajnimesh, duke shërbyer gjithashtu si anëtare e “ICF”-së, ajo ndau me mua se fusha e saj më tërheqëse dhe kryesore lidhur me kërkimin është "Motivimi". Goxha hyrje, a kam të drejtë?!

Por, për të mësuar më shumë rreth saj, stilin e jetës që e ndihmon të ruajë fizikun e saj si një “modele e vërtetë”, jetën që ka ndërtuar këtu në Tiranë me familjen, angazhimin “ndërkombëtar” lidhur me punën, ju ftoj të gjithëve të vazhdoni të lexoni intervistën e mëposhtme. Lexim të këndshëm!

Si personazhi ynë i parë në kopertinë për rubrikën këtë vit të ri, dua ta nis intervistën me një pyetje të thjeshtë, por të elaborueshme: Si është jeta Znj. Szilvia?

E shkëlqyeshme, nuk mund të ankohem! Jam mirënjohëse që jam kopertina e parë e vitit 2024 në “LIVING”.

Nga ajo që keni ndarë me mua, mund t'i siguroj lexuesve tanë që bëni pak nga gjithçka, por, cila është ajo gjë, në mënyrë specifike, për të cilën do të thoshit se jeni “më e mira”? Të jesh një sipërmarrës, një trajnere ekzekutive, një nënë, një grua? Apo jeni më e mira nga më të mirët në çdo aspekt? (qesh)

Si profesioniste, fokusohem 100% në trajnimet e mija. E bëj, sepse jam e motivuar duke parë ndikimin e tyre tek klientët e mi. Dhe sa i përket rolit tim si nënë dhe bashkëshorte, përpiqem ta “drejtoj” familjen sa më mirë që mundem. Në fund të fundit, ndonjëherë kërkon shumë energji, por mundi më kthehet mbrapsht në dashuri dhe vëmendje nga bashkëshorti dhe fëmijët e mi, gjë që të bën të ndihesh absolutisht shumë mirë dhe është padyshim shpërblyese si ndjesi.

Fillimet tuaja janë aq të rëndësishme akademikisht, aq sa duken dhe “argëtuese”. Një modele që udhëton nëpër Evropë, punon me kompani të mëdha. Ju keni vazhduar më pas për t'u bërë një biznesmene e arrirë, sipërmarrëse dhe jo vetëm. A jeni e bindur se udhëtimi është ai që ka më shumë rëndësi në jetën e dikujt, jo vetëm destinacioni?

Qëllimi është shumë i rëndësishëm, por kërkon një strategji, një strategji se si ta arrijmë atë. Gjatë udhëtimit, ne ecim drejt qëllimit me hapa të vegjël, ndërsa fitojmë përvojë dhe rregullojmë gjërat që na dalin rrugës, ndaj më duhet të them se është një kombinim i të dyjave. Duke shijuar udhëtimin, patjetër, por gjithashtu duke u përpjekur të mbani një vizion të qartë se ku po shkoni.

Duke qenë se keni kaluar kohë në Budapest, Vjenë, Milano, në Arabinë Saudite gjithashtu, për shkak të çështjeve familjare, çfarë do të thoni tani për Tiranën? Si po ju trajton qyteti ynë? A po e shijoni kohën që po kaloni këtu?

Po më pëlqen shumë! Ndjej se është si Italia në fillim të viteve '90, ose si Hungaria në mesin e viteve '90. Njerëzit janë të sjellshëm dhe të disponueshëm, qyteti është i sigurt, ushqimi është i shijshëm, veçanërisht peshku. Tirana po zhvillohet dita-ditës, është "një treg në zhvillim" në fund të ditës. Ekzistojnë mijëra mundësi "pothuajse të pakufishme" nëse mund t'i kuptoni me sukses ato e t’i bëni tuajat.

Jam kurioz, ashtu si lexuesit tanë me siguri, të di se çfarë bën një grua e bukur, e zënë, sipërmarrëse në kryeqytetin tonë? Si kalon dita e saj në thelb?

Në mëngjes kam seancat e trajnimit. Në orën një (13:00) kam një orë angleze me mësuesin tim të anglishtes. Mendoj se të mësuarit nuk është kurrë i mjaftueshëm, veçanërisht nëse ju pëlqen ajo për të cilën jeni duke mësuar. Nëse nuk kam ndonjë trajnim pasdite me klientë nga kompani të ndryshme, atëherë përgatitem për seancën e ditës tjetër, ose thjesht shkoj në Pazar, ose kujdesem për çfarëdo që duhet bërë. Pas kësaj, unë jam shofere e fëmijëve të mi ( qesh ), i çoj në stërvitje, të dy e marrin shumë seriozisht dhe janë tepër konkurrues. Ndërkohë edhe unë stërvitem, dhe nëse nuk jam duke u stërvitur, dëgjoj një mësim italisht, online, në makinë, ndërsa i pres ata të mbarojnë. Më në fund shkojmë në shtëpi në mbrëmje, gatuaj darkë dhe bisedoj me bashkëshortin tim, ose ndryshe dalim për darkë nëse ka kohë të mjaftueshme (qesh).

Duke pasur një formim akademik në menaxhimin e projekteve, duke punuar si trajnere, në një mjedis të rrethuar nga të rritur, menaxherë, CEO, drejtues, a mendoni se komunikimi bëhet më i vështirë për të qenë i pranishëm më lart në shkallët e karrierës, apo duhet gjithmonë të jetë fokusi kryesor në mendjen e të gjithëve ata që janë në një pozicion më të lartë në punë?

Komunikimi i qartë dhe efektiv është gjithmonë një avantazh i madh – shkakton më pak keqkuptime. Besueshmëria është gjithashtu një “faktor kyç” për mendimin tim – Ne duhet të zotërojmë mënyrën se si mund të komunikojmë nevojat dhe kërkesat tona, në mënyrë që të parandalojmë konfliktet. Një menaxher, i cili, gjithashtu paraqet mire punën, mund të jetë një avantazh i madh po aq sa dhe faktorët e tjerë. Të treja mund të jenë shumë të rëndësishme dhe përcaktuese lidhur me atmosferën dhe produktivitetin e punës. Udhëheqja mund të mësohet; megjithatë, njohja e teknikave të komunikimit është një nga shtyllat e shumta bazë të saj.

Supozoj se duhet të keni rënë në kontakt me menaxherë dhe drejtues shqiptarë. A i shihni ata si të trajnuar mirë dhe profesionistë për të pushtuar një treg ndërkombëtar, apo ka ende punë për të bërë kur bëhet fjalë për shumë aspekte të mësimdhënies së udhëheqjes dhe menaxhimit në vendin tonë?

Takova disa profesionistë që mund të qëndronin kudo. Kam takuar edhe shumë njerëz të talentuar. Megjithatë në përgjithësi, pritshmëritë janë të ndryshme, mjaft kurse trajnimi dhe “stërvitje” mungojnë dukshëm në treg.

Më duhet të pyes. A po bëhet Tirana një qendër e përhershme për ju apo jeni një qytetare e botës që thotë “nuk e di se ku do të më gjesh më pas”? (qesh) Gjithashtu, a ka ndonjë pjatë që është e preferuara e Szilvias?

Unë dua që fëmijët e mi të mbarojnë shkollën e mesme këtu, dhe pastaj do të shohim…Duke u shprehur për veten në këtë moment, më pëlqen shumë këtu. Pjatat e mija të preferuara janë ato  "crudo", e këtu i bëjnë jashtëzakonisht mirë ( qesh ). Jam e lumtur dhe me këtë ( qesh ).

Siç e përmenda në një nga pyetjet e mësipërme, ju jeni një grua jashtëzakonisht e bukur. Mendoj se të gjithë do të donim të dinim se si e mbani trupin tuaj të shëndetshëm dhe “fit” me një jetë kaq të ngarkuar? A ka ndonjë faktor specifik apo gjithçka varet nga jeta pozitive, ushqimi i shëndetshëm dhe një stërvitje e mirë?

Është diçka komplekse, pak nga çdo gjë luan një rol të rëndësishëm. Nuk ka asgjë pa njërën apo tjetrën. Së pari ju duhet një motivim i fortë, një mendim pozitiv dhe i hapur në lidhje me shëndetin - hani mirë, dëgjoni sinjalet e trupit tuaj, ky është një kusht për të qenë në gjendje të ushtroheni rregullisht gjithashtu. Megjithatë, faktori specifik është gjithmonë truri, mënyra se si ne e stërvitim ose programojmë atë. Dhe sigurisht mos harroni dashurinë, lumturinë dhe humorin, të paktën për mua këto luajnë goxha role të mëdha (qesh).

Cila është një këshillë që do t'i jepnit dikujt në lidhje me punën e tyre, dëshirën për të arritur gjëra të mëdha dhe për të mbajtur një mjedis rrethues "të plotë, të qetë, të lumtur"?

Të keni ëndrra. Pastaj transformojini ëndrrat në një qëllim. Kuptoni dhe analizoni hapat strategjikë për të arritur qëllimin tuaj. Bëni një hap të vogël drejt qëllimit tuaj çdo ditë. Dhe mos harroni të shtoni motivimin në këtë “recetë”. Këshilla ime është që të keni ëndrrat tuaja në përputhje me vlerat tuaja, ky është çelësi i lumturisë! Për të arritur qëllimet, stërvituni shumë dhe punoni me një trajner nëse është e mundur - si në palestër, ashtu edhe në biznes ( qesh ), pasi një vëzhgues i jashtëm i veprimeve tuaja gjatë procesit të bërjes së tyre, shpesh vlen qindra herë më shumë sesa thjesht një rishikim i tyre në fund.

11. Dhe për pyetjen tonë të fundit: Cili do të thoshit se është hapi juaj i radhës në këtë lojë të mrekullueshme të quajtur "Jetë"? (qesh)

Do të doja të filloja një mini-program trajnimi për adoleshentët me “Bridges Community Learning Center”, ku ata mund të mësojnë aftësitë aktuale, të cilat përdoren gjerësisht nga menaxherët dhe drejtuesit e kompanive më të mira. Kjo jo vetëm që i çon fëmijët më tej në arsim, por edhe në lundrimin e tyre në botën e biznesit e nëpër shtigjet e tyre të karrierës. Për më tepër, në lidhje me hapin tim të ardhshëm personal, në Pranverë do të doja të nisja një program të veçantë për drejtueset dhe lideret gra, zonjat të cilat janë në pozicione të larta menaxheriale ose ato që aspirojnë të jenë, dhe së fundi, por jo më pak e rëndësishme, do të doja dhe do të doja thellësisht, të trajnoja kompanitë më të mira shqiptare dhe të “drejtoja” edhe menaxherët e tyre. Shumë madje (qesh).

Faleminderit shumë zonja Szilvia që na mirëpritët në shtëpinë tuaj dhe na dhatë mundësinë për të realizuar këtë intervistë me ju. Ishte vërtet një kënaqësi.

Faleminderit Kostandin dhe gjithë ekipit të revistës “LIVING” që më bëtë pjesë të kësaj rubrike, ishit aq profesionistë sa mund dhe unë vetë të kërkoja. Ishte kënaqësia ime.

img 1290

img 1289

img 1288

img 1285

img 1280

img 1279